GroenLinks maakt deel uit van de Maastrichtse coalitie en af en toe merk je daar wat van.
Het programma "beter benutten Maastricht bereikbaar" is een mooi plan, waar we veel van de GroenLinksambities in terug vinden.
Woon- en werkverkeer is een belangrijk thema, niet alleen omdat de A2 op de schop is en we veel tijdelijke knelpunten moeten oplossen, maar ook omdat iedereen zich in toenemende mate realiseert dat het ouderwetse "iedereen in zijn eigen auto naar het werk" om allerlei redenen niet meerhoudbaar is.
Kernbegrippen in dit programma zijn fiets, openbaar vervoer en gedeeld gebruik van voorzieningen, zowel in het vervoer als bij de werkgevers.
Een nieuw begrip daarbij is dat van de "deelstoel", het over en weer gebruiken van andermans kantoorfaciliteiten om zo overbodig reizen te voorkomen.
Wat wel opvalt is de hoeveelheid papier en het abstractieniveau van de teksten die nodig zijn om dit alles adequaat te beschrijven en aannemelijk te maken.
Een dikke 230 pagina's, en het taalgebruik lijkt dat van de medische stand: onbegrijpelijk voor een gewoon mens. En dat, terwijl het om gewone zaken gaat: maatregelen om het gebruik van de fiets te bevorderen, het aanleggen van een snelfietsroute (niet perse snel, maar wel lekker doorfietsen, ook electrisch), het motiveren van bezoekers om op een andere manier te reizen, het slimmer plannen en inrichten van werken, verbetering van het openbaar vervoer en natuurlijk de upgrade van het station voor de fiets, met of zonder tram.
Ach ja, dat taalgebruik: feedforward, feedback, personal goal setting, stakeholder analyse, partnership met marktpartijen, burn fat not fuel, kosteneffectiviteit op pakketniveau..... in Rotterdam zou deze nota allang kort maar krachtig "niet lullen, maar trappen" heten.
Niet meer altijd met de auto naar het werk is wetenschap geworden, met als kers op de appelmoes dat je zomaar een tijdje een e-bike mag uitproberen.
En daar worden wij dan weer blij van!