Maastricht wil geen koper in nieuwbouwprojecten. Koper is erg duur, zorgt bij de winning voor dramatisch milieugevolgen elders ter wereld en verontreinigt het grond- en oppervlaktewater bij gebruik op gebouwen. Logisch dus dat het Maastrichtse stadsbestuur in het bestuursakkoord het doel heeft opgenomen om het gebruik van zware metalen in Maastricht uit te bannen. Servatius deelde deze mening in het verleden door het gebruik van zware metalen uit te bannen. Bij de Campus Randwyck heeft Servatius blijkbaar geen boodschap meer aan Maastrichtse doelstellingen om te zorgen voor een duurzame en gezonde stad. Sterker nog, Servatius heeft een keiharde confrontatie gezocht met het stadsbestuur. De GroenLinks-fractie vindt het triest dat het zover heeft moeten komen. Het wordt hoog tijd dat Servatius, als opdrachtgever van het bouwplan, haar maatschappelijke verantwoordelijkheid serieus oppakt.
Servatius is in het verleden altijd samen opgetrokken met de gemeente Maastricht om te zorgen voor voldoende en goede sociale woningen tegen een betaalbare prijs én een gezonde en duurzame leefomgeving. Zo heeft Servatius het gebruik van zware metalen in de totale nieuwbouwopgave in Malberg uitgebannen en ook bij het nieuwbouwplan aan het omstreden Pletzerstraat in Wolder is geen zwaar metaal te bekennen. Dit heeft niet alleen voordelen voor het milieu maar ook voor de portemonnee van Servatius en indirect die van de huurders van Servatius. De kostprijs van het campusplan is door het gebruik van koper namelijk tot ongekende hoogte gestegen en maakt het bouwplan uitermate kostbaar.
Calatrava is een beroemde architect die technische hoogstandjes realiseert overal ter wereld. Denkt maar aan het nieuwe station in Luik. De maquette van het campusplan heeft er altijd keurig wit uitgezien. Niet zo vreemd als je beseft dat de gebouwen van Calatrava altijd wit zijn. Vreemd is wel dat om 5 voor 12 het maagdelijk wit wordt ingeruild voor kopergroen.
Servatius vindt dat wij als Maastricht maar een toontje lager moeten zingen als het aankomt op zulke grote architecten als Calatrava. Kortom, als een Maastrichtse woningbouwcorporatie een prestigieus gebouw van een beroemde architect wil neerzetten, moeten wij dan pas op de plaats maken? GroenLinks kiest een andere weg; wij kiezen voor een duurzame en gezonde leefomgeving voor de inwoners van onze stad, niet voor een prestigieus en milieuonvriendelijk gebouw van een beroemde architect. GroenLinks vindt dat het de hoogste tijd is dat Servatius haar maatschappelijke verantwoordelijkheid oppakt. Geen harde confrontatie met een democratisch gekozen stadsbestuur, maar gewoon de architect een aangepaste opdracht geven. Een opdracht die aansluit bij wat Maastricht wil: een mooi, betaalbaar bouwproject dat geen zware milieubelastende hypotheek op onze Maastrichtse toekomst legt.
Maastricht, 11 mei 2007
Gerdo van Grootheest
Raadslid GroenLinks Maastricht