Onlangs heeft de gemeenteraad het onder ‘GroenLinkse verantwoordelijkheid’ verschenen meerjarenprogramma afval vastgesteld. 3 jaar na invoering van de rode, dure zak was het de hoogste tijd om de invoering van Diftar te evalueren en vervolgens in beeld te brengen hoe de toekomst van het Maastrichts afval er uit ziet.

Om met de evaluatie te beginnen: Maastrichts scheidt prima! Als één van de weinige grote gemeenten in Nederland haalt Maastricht ruimschoots de landelijke doelstellingen voor het scheiden en hergebruiken van huishoudelijk afval. 60% van het afval vindt langs deze weg een nieuwe toekomst. Maar ook financieel gezien heeft de invoering van de dure zak de Maastrichtse burger geen windeieren gelegd. Ondanks dat de beleving wel eens anders is (je moet nu immers met vaste regelmaat toch een extra dure rol zakken aanschaffen in de lokale buurtsuper of een rekening pinnen bij het milieupark) is een gemiddeld Maastrichts huishouden in totaliteit (dus inclusief de vaak vergeten maar fors gehalveerde vaste afvalstoffenheffing) ruim 40 euro goedkoper uit dan voorheen. Sorteren wordt dus ook financieel beloond. Tot slot het zwerfvuil. Natuurlijk heeft de invoering van de zak menig burger helaas verleid om zijn afval dan maar elders te storten of te deponeren. Desondanks is de totale hoeveelheid zwerfvuil, alhoewel gestegen van 5 naar 9% (en dat is incl. prullenbakken, veegmachines, illegale dumpingen etc.) in 2003 gestabiliseerd en te overzien. Al met al kan dan ook  geconcludeerd worden dat Diftar in Maastricht loont. Dat neemt niet weg dat we niet lui achterover moeten leunen. Waar mogelijk zijn verbeteringen aan de orde van de dag. Voor de nabije toekomst gelden daarbij drie hoofdlijnen:

  • onze voorzieningen op orde ! we gaan versneld ondergronds met onze milieuperrons: levert beter aanzicht, minder vervuiling en veel grotere capaciteit. De onlangs gerealiseerde voorziening bij de AH aan de Scharnerweg is wat dat betreft de eerste in een rij van 20 dit jaar.
  • blijvende communicatie over het systeem: de stad kent continu nieuwe inwoners en dat vraagt dus gerichte voorlichting
  • versterkte handhaving op overtredingen en ontduikingen van het systeem. En dus notoire overtreders gewoon vaker en hoger beboeten.  Op die manier maken we ‘de-vervuiler-betaald’-cirkel echt helemaal rond.

Ik ben ervan overtuigd dat we op deze manier onze landelijke koppositie weten vast te houden. En dat voor een stad waar nog wel eens van gezegd wordt dat het milieu niet hoog op de agenda staat.

Maastricht, tel uw zegeningen!

Wim Hazeu