In december van 2015 werd de gemeenteraad geïnformeerd over niet zo goed nieuws over de Geusseltsporthal. De aanbesteding van de bouw van de sporthal, die direct naast het Geusseltstadium moet verrijzen, had opgeleverd dat er acht tot negen ton meer geld nodig zou zijn om de sporthal te bouwen conform de aanbesteding. Erg vervelend, maar op zichzelf om goede, aanwijsbare redenen. Over het aanvullen van dit budget was op zichzelf niet zo veel discussie, maar wel bleek die discussie het startsein voor enkele partijen om de in februari 2014 afgesloten discussie over het plan van eisen opnieuw te trachten open te breken met als centrale vraag: moet de Geusseltsporthal niet een topsporthal worden? In de gemeenteraadsvergadering van 26 januari 2016 was het antwoord op die vraag wederom nee. En nee, dat is géén gemiste kans.

Betrouwbaar bestuur

Op zichzelf getuigt het van goed en betrouwbaar bestuur dat je democratisch genomen besluiten niet relatief kort daarna probeert terug te draaien. Dat wil niet zeggen dat er geen sprake mag zijn van voortschrijdend inzicht en ook hier mag blijven gelden: beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Maar dan moet daar wel een gegronde aanleiding voor zijn.

De oorzaak voor de meerkosten

Kort samengevat is de aanleiding voor de meerkosten voor de bouw neer op een aantal redenen. Zo is de ergste crisis in de bouw voorbij, waardoor aannemers niet meer koste wat kost tegen de laagste prijs proberen in te schrijven voor aanbestedingen als deze. De aannemers hebben er simpelweg dus meer voor gevraagd dan dat er oorspronkelijk voor was geraamd. Als er vooraf rekening was gehouden met een hoger bedrag aan aannemerskosten, hadden die aannemers dat natuurlijk ook geweten, en daar wellicht op gespeculeerd. Daarnaast zijn er andere, duurdere, brandvoorschriften dan waarvan was uitgegaan in 2014, en zijn er hogere kosten vanwege het feit dat onder de tribune van het stadion Geusselt moet worden gebouwd. Alles bij elkaar opgeteld gaat het om begrijpelijke redenen waarom de kosten hoger uitvallen, en bovendien gaat het om een bedrag dat in de allereerste raming al was meegenomen. Het budget is met andere woorden gewoon beschikbaar en hoewel een flink bedrag vaslt het relatief gezien te overzien.

Waarom we geen topsporthal bouwen

Dat was evenwel aanleiding voor enkele partijen om de in februari 2014 afgesloten discussie over het zogenaamde plan van eisen te heropenen, met als inzet: moet de Geusseltsporthal een topsporthal worden of niet. Een oneigenlijke aanleiding, omdat de redenen voor de meerkosten niets daarmee te maken hebben. Toch zijn er goede redenen om geen topsporthal te bouwen. ALlereerst hebben we op regionaal/provinciaal niveau afgesproken dat in Sittard-Geleen een sportzone verrijst en het neerzetten van een topsportzone zou volledig tegen die afspraak indruisen. We kunnen daar lak aan hebben, maar dan komen we uiteindelijk in een concurrentiestrijd tussen Limburgse steden terecht, waar allen verliezer in worden. Ook Maastricht heeft daarmee enkel te verliezen, zoals de afspraak dat de Health Campus in Maastricht verrijst. Daar komt bovenop dat een topsporthal onherroepelijk ten koste zal gaan van de hoge gebruiksgraad van de huidige en toekomstige Geusseltsporthal: waar topsporters trainen, is het niet de bedoeling dat de recreatieve sporters in de weg lopen. Vermeld moet dan evenwel worden dat er op dit moment geen sprake is van teams die in de buurt van het topsportniveau komen. Daarnaast zou de hal dan niet meer in drie delen in te delen zijn, met een hogere huur tot gevolg. Sowieso zouden de extra exploitatiekosten naar aanleiding van het aanpassen van de hal ten laste komen van de huidige huurders, waarvan het maar de vraag is of die een hogere huur kunnen dragen. En ten slotte zou het aanpassen van de huidige aanbesteding onherroepelijk tot verdere vertraging leiden, met onzekere bouwkosten tot gevolg: de markt trekt immers aan; wie weet welk bedrag aannemers ons volgend jaar voor dezelfde werkzaamheden zullen rekenen.

Kiezen of delen

Met name de basketbalvereniging en de volleybalvereniging drongen er tot op het laatste moment op aan om alsnog een grotere hal te bouwen, maar evenzeer drongen ze erop aan om wel zo snel mogelijk een spade in de grond te stoppen, want dat de huidige Geusseltsporthal niet meer voldoet, daar is iedereen het over eens. Allebei ging niet, daarom is het het laatste geworden.

Geen topsporthal, maar wel een top-sporthal

Critici zeggen nu dat Maastricht een grote fout maakt. Dat we een ultieme kans missen en dat het bij een stad van onze orde van grootte past om een topsportklimaat te hebben en daarom ook topsporthallen te bouwen. Onze beslissingen maken we evenwel niet alleen voor een kleine groep op dit moment theoretische topsporters die ook vlak om de hoek in Sittard-Geleen aan de slag kunnen, maar voor alle inwoners van onze stad. En die hebben een belang bij verstandige beslissingen, zowel financieel als waar het de inhoudelijke afweging van belangen betreft. We hebben dan straks misschien geen topsporthal, maar wel een top-sporthal voor iedereen. En dat is wat telt.