Zoals jullie in de media hebben kunnen lezen en horen, heeft het College voor het komende begrotingsjaar 2020 een begroting met een tekort van ongeveer €11 miljoen moeten presenteren.
Dat tekort komt vrijwel geheel voor rekening van het Sociaal Domein, meer precies de WMO en de Jeugdhulp en wordt ook verklaard doordat het Rijk de decentralisaties met een te forse korting op het budget hebben gecombineerd. Maastricht staat hierin niet alleen.
Het Maastrichtse tekort is op zich al een slechte zaak en vooral het feit dat dit oplopend tekort voor het College als verrassing kwam maakte dat het een behoorlijk beladen debat is geworden. Het College erkende ruiterlijk dat dit niet zo had mogen lopen en presenteerde een plan om in de Kadernota 2020 voorstellen te doen om dit tekort structureel op te lossen en beter grip op de uitgaven te krijgen.
GroenLinks heeft er sterk op aangedrongen om degelijk en diepgaand te analyseren wat de oorzaken van het tekort zijn. We stelden vragen als:
- Is de informatie-uitwisseling goed ingericht, gericht op tijdige en adequate rapportage aan de ambtelijke en politieke leiding?
- Is de wijze en frequentie van aanbesteding te hoog of te laag of verkeerd. Hebben we misschien teveel aanbieders en is dat een van de oorzaken van een grote bureaucratie??
- Hoe is het te verklaren dat externe voorschrijvers zwaardere behandelingen voorschrijven; is er goed contact met de externe voorschrijvers?
- Is de controle op de uitgaven goed geregeld en worden die controles inmiddels bemand en uitgevoerd?
- En hoe komt het dat u vanaf 2017/2018 met draaiknoppen denkt besparingen te realiseren en dat ieder keer niet realiseert? Hoe en door wie is daarop gestuurd?
GroenLinks denkt dat veel winst te maken is door integraler, minder verkokerd te werken. Geef dus mooie vernieuwingen zoals De Blauwe Zorg, de Krachtenbundeling en de 50-gezinnen aanpak ruim baan. Ze bewijzen hun meerwaarde voor de burgers en leveren ook aantoonbaar besparingen op. Volg die trend als gemeente en zet het gebiedsgebonden werken van de Sociale Dienst door. Laat Sociale wijkteams integraal werken en bijvoorbeeld de contacten met scholen intensiveren. Dan kan je kinderen die in de problemen komen eerder van de goede hulp voorzien.
De raad nam uiteindelijk mijn voorstel voor een onderzoeksopdracht aan waarin alle door GroenLinks genoemde elementen opgenomen zijn. (zie bijlage) De resultaten van het onderzoek komen hopelijk in februari voor de Raad beschikbaar. En dan wordt het pas echt spannend: want waar komen die besparingen terecht?? Het is immers duidelijk dat de meningen hierover tussen de politieke partijen flink uiteenlopen. “De Maastrichtse Maat”, het sociale gezicht van onze stad zit ons in het hart gebakken en daarmee is duidelijk waar de grens voor GroenLinks ligt. Het is immers niet acceptabel als burgers die hulp en zorg nodig hebben de rekening van deze tekorten moeten gaan betalen.
En verder:
- Stemden we voor een onderzoek naar de mogelijkheden van een woonplicht in Maastricht
- Stemden we voor een motie die ook MBO-studenten onder het programma Studentenstad laten vallen.
- Stemden we voor een motie om de buurtbrökke in Pottenberg en Malperthuis zekerheid voor de toekomst te bieden
- En stemden we voor een motie die structurele financiering met ontschotte budgetten voor projecten als Athos-Eet-Maakt-Doet mogelijk kan maken.
- Namen we graag kennis van de Maastrichtse klimaatbegroting ‘’Missionzeromaastricht’’ en het Spoorboekje verbeteren luchtkwaliteit en bereikbaarheid.
- En kondigden we een motie aan over de toekomst van de luchthaven Maastricht Aken Airport. Die luchthaven verliest immers opnieuw zijn bestaansrecht nu de private eigenaar zijn licentie heeft ingeleverd en er nog steeds geen regulier passagiersvervoer mogelijk is. Geen cent meer dus voor de MAA. Afwachten hoe dat gaat lopen in de Raadsvergadering van 26 november.
Marlise Korsten.