De provincie Limburg heeft een jaar geleden in de ogen van GroenLinks een historisch onjuist besluit genomen door de (commerciële) luchthaven Maastricht Aachen Airport te nationaliseren en daarmee tientallen miljoenen in een bodemloze put te steken. Maar dat is voor de provincie Limburg niet genoeg: onderdeel van het plan van de overname is de eis dat Heerlen, Sittard-Geleen, Beek (Lb) en Maastricht gezamenlijk ook € 6 miljoen steken in de luchthaven. Over dat besluit wordt komende week gedebatteerd in de gemeenteraad van Maastricht. Op 12 mei 2015 vond er een stadsronde over plaats, waarin burgers (voor- en tegenstanders) de kans kregen hun standpunt daarover toe te lichten.

Opvallend was dat de tegenstanders van de steun aan de luchthaven voornamelijk focusten op de gevolgen voor milieu en volksgezondheid. Terechte stelling is namelijk dat een rendabele luchthaven onherroepelijk leidt tot een toename van het aantal vluchten naar en vanuit Beek. En dat leidt vervolgens tot een forse toename van de geluidsoverlast en verslechtering van de luchtkwaliteit boven Maastricht-Oost en het Heuvelland. Dat is ook toegestaan: de luchthaven maakt op dit moment namelijk bij lange na niet gebruik van de ruimte binnen welke grenzen er vluchten mogen plaatsvinden.

De voorstanders wezen op het belang van de luchthaven voor de economie. Een luchthaven is een economische factor die leidt tot banen en inkomsten voor ondernemers, en daarmee voor werkgelegenheid in de stad en de regio. Aanleiding genoeg voor GroenLinks-fractievoorzitter Gert-Jan Krabbendam om de vertegenwoordigers van horeca, MECC, MKB en centrummanagement kritisch te bevragen: hoe onderbouw je immers de economische waarde van de luchthaven als uit cijfers blijkt dat ondernemend Zuid-Limburg in praktijk daarvan nauwelijks gebruik maakt. Krabbendam: "als de luchthaven zo belangrijk is voor de economie, waarom staat ondernemend Limburg dan niet vooraan om financieel bij te dragen aan het behoud van de luchthaven? Waarom lukt het dan niet om een lijndienst tussen Maastricht en bijvoorbeeld Schiphol (los van de vraag of je die zou moeten willen) rendabel in de lucht te houden?" Camille Oostwegel benoemde daarop dat de hotels de mensen leveren die in de vliegtuigen zitten. Krabbendam: "maar dat kost de hotels geen geld, daar verdienen ze aan!".

De voorstanders brachten de milieuaspecten in als tegengesteld aan economische belangen als werkgelegenheid. Wat GroenLinks betreft is dat natuurlijk onzin, want het aantal banen dat verloren gaat bij sluiting van de luchthaven is zéér betrekkelijk. Juist door de beperkte invloed die de luchthaven op de regionale economie heeft, kunnen de totaal € 76,5 miljoen die van overheidswege de komende tien jaar in de luchthaven gestoken gaan worden, beter in een duurzame investering gestoken worden. Een duurzame investering die én leidt tot banen én er na tien jaar zonder noemenswaardige meerkosten nog altijd is. Want Maastricht Aachen Airport is over tien jaar nog steeds een bodemloze put: we kunnen dan dezelfde discussie opnieuw voeren voor een nieuwe tranche aan staatssteun. Of dan € 76,5 miljoen voldoende is voor een nieuwe termijn van tien jaar? De vraag stellen is hem beantwoorden.

Aankomende dinsdag vindt het debat tussen de Maastrichtse politieke partijen over de miljoenensteun aan Maastricht Aachen Airport plaats. Dat debat kunt u bijwonen, van 19:00 uur tot 20:00 uur in de raadzaal van Mosae Forum.