WMO, Participatiewet en Jeugdwet. Als iets uit de drie decentralisaties blijkt, dan is dat wel een grote betrokkenheid en een groot verantwoordelijkheidsgevoel van alle raadsfracties bij het onderwerp. Maar ook een grote onzekerheid: hoe zal het gaan het komende jaar en zal het wel goed gaan? Het voelt een beetje als rijden in de mist met een blinddoek op. GroenLinks-raadslid Marlise Korsten schreef al eerder over deze onzekerheid. De inhoud van de begroting kon deze onzekerheid niet direct wegnemen. De vinger blijft aan de pols.
GroenLinks-fractievoorzitter Gert-Jan Krabbendam gaf bij de begrotingsbehandeling aan het onzekere gevoel te herkennen van zijn laatste jaar als lid van Provinciale Staten.
Je hebt als politiek echt wel ideeën over hoe het eruit zou moeten zien, maar je bent enorm afhankelijk van wat de eindstand bij de dagkoersen van het Rijk is en van wat de gemeentes ervan gaan maken. En ik kan u vertellen: nu ik gemeenteraadslid ben en des te meer verantwoordelijk ben voor de uitvoering van de decentralisaties, is het er niet duidelijker op geworden, en ik heb evenmin minder zorgen. Die onzekerheid leeft enorm bij mijn fractie en het is moeilijk dat we in deze begroting niet meer duidelijkheid kunnen bieden, daar waar we zo graag al handvatten zouden willen zien.
Gelukkig deelt het Maastrichtse college dat gevoel van urgentie. Bij de schriftelijke beantwoording rondom de begroting heeft het college bovendien gemeld dat de uitwerking van de motie die de vorige raad is aangenomen een serie te monitoren elementen en ontwikkeling kan opleveren die vervolgens input geeft voor de begroting van 2016. Dat is hartstikke mooi. Op verzoek van GroenLinks heeft het college verder toegezegd dat bij de behandeling van de uitwerking van de monitoring–motie in de commissies en de raad van december tevens een eerste en wellicht nog onvolledige aanvulling en invulling van de begrote uitgaven in 2015 wordt gegeven. Zo wordt het grote plaatje langzaam aan duidelijker. We volgen het op de voet.