Gisteravond werd aan ons gevraagd om in te stemmen met een eerste stap die uiteindelijk moet gaan leiden tot een Maastrichtse aanpak burger-en overheidsparticipatie. Concreet werd gevraagd in te stemmen met 9 stellingen die als uitgangspunt moeten gaan dienen.
Stellingen waarvan, zo bleek tijdens de twee(!) besprekingen, een groot deel van de Raad en een vertegenwoordiging van bewoners heeft gezegd deze als te negatief en eenzijdig geformuleerd te ervaren. Een vertegenwoordiging van de buurtnetwerken sprak over ‘aanpak burgerparticipatie met noord-koreaanse roots’. En geven aan met ongeloof naar de stellingen gekeken te hebben.
“Om een voorbeeld te noemen: stelling 4: “een goed participatieproces begint met heldere kaders over waar de ruimte ligt en niet. Zo zal er bij ‘nimby’-onderwerpen minder ruimte zijn om mee te beslissen dan bij de herinrichting van een park’.”
Hé. Dat is een interessante! Afgelopen periode struikelde namelijk vaak de ene fractie over de andere met het indienen van vragen over situaties waarbij “burgers niet betrokken waren”. Bijvoorbeeld wanneer de gemeente besloot om opvang van kwetsbaren in wijk X te realiseren. Of wanneer besloten werd om de Dag-en Nachtopvang van wijk Y naar Z te verhuizen. Duidelijke voorbeelden van ‘nimby’-situaties. Er werd vaak aangegeven dat “burgers niet betrokken waren” en “waarom er geen participatieproces had plaatsgevonden”. En altijd was de oproep: ‘neem uw burgers serieus’. Vaak hele legitieme vragen en opmerkingen, trouwens. Laat daar geen misverstand over bestaan.
Wil de Raad dan met die geciteerde stelling de gesprekken met de burger aangaan: nee, natuurlijk niet. Dat wil de Raad niet en de wethouder zag ook wel in dat dit niet zo’n gelukkige formulering is.
Groenlinks formuleerde samen met Lijst Imgriet Habets, PVM, SAB en SP een keurig amendement waarin onder andere dat Nimby-zinnetje verviel. Tot onze verbazing werd dat ‘’overbodig’’ verklaard omdat we toch goede debatten hadden gehad, er achter de schermen gewerkt wordt en instemmen met participatiebeleid toch vooral een kwestie van vertrouwen is.
Allemaal tot je dienst, zeggen wij. Maar het gaat er niet om dat wij onderling, in ons eigen raadskringetje, en achter de schermen het wel eens lijken te zijn. Het gaat erom dat de burger onze besluiten begrijpt en ons aan kan spreken op wat onze intenties waren. En juist daar gaat het mis als de Raad een besluit aanneemt waarvan duidelijk is dat diezelfde Raad het daar niet mee eens is.
We blijven ons sterk maken voor alle vormen van burgerparticipatie.