Op 31 januari 2017 werd stilgestaan bij het overlijden van voormalig GroenLinks-raadslid Peter Hilderink. Door fractievoorzitter Gert-Jan Krabbendam werd namens GroenLinks een im memoriam uitgesproken bij aanvang van de raadsvergadering.

Op 17 december 2016 overleed Peter Hilderink. Hij was namens GroenLinks lid van de gemeenteraad van Maastricht in de periode van 1994 tot 1998.

 

Peter studeerde vanaf 1980 geneeskunde aan de UM en was jarenlang lid van de universiteitsraad, waarvan drie termijnen als voorzitter. In het in memoriam in De Oberservant van 19 januari jongstleden werd hij gekenschetst als lid van een generatie actieve studenten die zich druk maakten over veel, heel veel: van het probleemgestuurd onderwijs tot het beurzenstelsel, of (later) bijvoorbeeld de apparatuur die de universiteit kocht bij een firma met belangen in het Zuid-Afrika van de Apartheid. Hij was had ondanks zijn jeugd een enorme rust – “hij sprak langzaam, tergend langzaam soms” – en ging onverstoorbaar en vriendelijk zijn gang. “Hilderink was gewoon een aardige, zeer behulpzame man”.

 

Vanuit zijn geweldige ervaring opgedaan als voorzitter van de Universiteitsraad kon Peter met veel humor anderen overtuigen. In zijn betogen stonden de zwakkeren in onze samenleving vaak centraal.

Ten tijde van de invoering van de destijds nieuwe algemene bijstandswet in 1995 bracht hij een notitie in die in de gemeenteraad veel aandacht kreeg. Peter maakte zich er sterk voor dat in het nieuwe bijstandsbeleid fraudebestrijding niet moest leiden tot het criminaliseren van bijstandsgerechtigden. Er moesten niet te veel regels komen en die regels moesten helder en duidelijk zijn. En als er dan sprake was van zwartwerk naast de uitkering, moest niet alleen de bijstandsgerechtigde, maar ook de werkgever beboet worden.

Die lijn zette hij door als woordvoerder sport, waarbij hij opkwam voor lage tarieven voor sporters met een laag inkomen, onder andere in het geval van toegangsprijzen van het zwembad.

En ten slotte was hij een kundig en zeer gewaardeerd lid van de commissie financiën.

Peter wilde snel doordringen tot het voor hem en GroenLinks meest belangrijke element van de besluitvorming. Aan de hand van een analyse trachtte hij de raad te overtuigen van zijn zienswijze. Hij kon de politieke lijn die hij voorstond scherp formuleren en hij deed dat met veel wijsheid, inzicht en vooral met respect voor meningen van anderen.

 

Peter overleed plotseling aan een hartstilstand, in de leeftijd van slechts 55 jaar. Ik wil u graag verzoeken om in zijn nagedachtenis een moment van stilte in acht te nemen.