Een vlakke fietsroute van Maastricht naar Aken die de grote Euregionale fietsroutes met elkaar verbindt. Een mooi project dat schade dreigt op te lopen door een ouderwetse top-down benadering.
De Trambaanfietsroute is geïnspireerd op de Vennbahn route die vanuit Aken ook over een voormalig spoortraject naar het zuiden, richting Luxemburg loopt. De Vennbahn is een groot succes. Recreatief fietsen over grotere afstanden blijkt daar voor mensen aantrekkelijk en bovendien economisch succesvol.
Goed idee, vinden we ook in Maastricht.
De focus in de uitvoering licht natuurlijk vooral in de Heuvelland gemeentes en daar gaat het een beetje mis.
22 januari was er in Margraten een informatieavond voor raads- en statenleden van alle gemeentes waar de beoogde Trambaanfietsroute doorheen loopt. De raadzaal in Margraten was echter vooral ook bomvol met zo’n 200 burgers.
Tijdens de bijeenkomst werd opnieuw duidelijk dat er flink meer dan een kier licht gaapt tussen old school plattelands politiek en de behoefte van burgers om gehoord te worden en input te leveren.
Gevolg? Volle zalen met bozige mensen die zich niet serieus genomen voelen.
De Trambaanroute zelf, daar zijn we in Maastricht nadrukkelijk voorstander van. Wél vinden we dat er te weinig flexibiliteit in het verhaal zit. Die drang om overal dezelfde verharding te willen hebben vinden we veel te rechtlijnig gedacht. Het kan absoluut geen kwaad om per locatie te kijken wat je het beste kan doen, van gewoon zo laten, via simpele ingrepen en b.v. stukjes met klinkers tot ook hier en daar asfalt met een gebiedseigen deklaag. Heftiger verharden is eigenlijk alleen noodzakelijk op plekken waar b.v. ook landbouwverkeer komt en daar moet dan wel duidelijk zijn dat het een fietsroute is waar ander verkeer te gast is. Van de in totaal zo’n 27 kilometer wordt plm 8 km nieuw aangelegd en daar speelt de vraag hoe we dat gaan doen.
Ook wat betreft de breedte vinden we dat men teveel eenvormigheid nastreeft. Het grote voorbeeld, de Vennbahn, is op sommige plekken ook smal, gewoon omdat dat op zo'n plek logisch is. Recreatieve fietsers hebben daar geen moeite mee.
De interactie tussen de manier van inrichten en de natuurwaarde is nog niet voldoende duidelijk geworden, het blijft hangen in voornemens waar relevante ontwerp voorstellen nodig zijn. Op de Zwarte weg in Cadier en Keer, een bekend voorbeeld, kun je waarschijnlijk vrijwel het hele jaar prima fietsen, ook al is daar geen verharding. Wat is er dan op tegen het zo te laten en pas iets te doen als dat niet zo blijkt te zijn? Veel mensen zijn gehecht aan het huidige landweggetje en dat mag je best proberen te respecteren.
Doelstelling van de fietsroute is er een landschapsbelevenis van te maken, afwisseling in gebiedseigen wegdek draagt daar juist aan bij!
Na de rumoerige avond in Margraten pikken de betrokken wethouders én de gedeputeerde Geurts, de signalen hopelijk eindelijk eens op. Het is ze duidelijk genoeg gezegd: maak werk van burgerparticipatie.
https://www.detrambaanfietsroute.nl/
Goed idee, vindt de fractie in Maastricht.
De fractie in Eijsden-Margraten heeft meer bedenkingen, lees vooral ook over hun inzichten op: https://eijsdenmargraten.groenlinks.nl/standpunten/trambaanfietsroute
Coen van der Gugten.