Afgelopen zondag vond er in samenwerking tussen de stichting Tevhid, de Marokkaanse moskee El Fath en de gemeente Maastricht een open dag plaats bij de twee Maastrichtse moskeeën. Een groot deel van de GroenLinks-fractie dompelde zich deze middag onder in Oosterse sferen.
De aanleiding van deze open dag was wat minder. Namelijk De Film van de blonde god uit Venlo. Tijdens de open dag zelf werd er eigenlijk met geen woord gesproken over Fitna. En dat was eigenlijk ook maar prima zo. Het was een drukte van belang tijdens de open dag. Buurtbewoners, geinteresseerden uit de hele stad, politici en pers hadden zich voor de Turkse moskee verzameld. Daar vond de openingsmanifestatie plaats met toespraken van de twee imams, optredens van folkloregroepen en een kinderkoor. Uiteraard voerde ook de aanwezig wethouder Costongs het woord. Dat laat hij zich natuurlijk niet ontnemen. Gelukkig werden de citaten uit de Koran van de imams vertaald in het Nederlands.
Daarna een rondleiding door de Marokkaanse moskee. Op kousenvoeten werden we rondgeleid door Rachid. Ik was één keer eerder in een moskee geweest, altijd weer bijzonder. Alle aanwezigen vroegen honderduit. "Waarom doen jullie dit zo?" en "hoe heet dat?". Rachid wist op bijna alles een antwoord. Afsluitend kregen we heel veel kopjes muntthee en een lekker broodje. Onze fractie genoot Miriam El Fassih had het er samen met haar collega's maar druk mee. Op de vraag van een mevrouw of de gefrituurde kip op het broodje typische Marokkaans was, antwoordde de 'ober' vrolijk, "nee hoor, dat vinden we gewoon lekker".
Ik vind het super dat dit soort dagen georganiseerd worden. De moskee niet als onzichtbare plek waar achter de muren dingen gebeuren die het daglicht niet kunnen verdragen. Maar de moskee als een ontmoetingsplek waar iedereen welkom is. Belangstelling tonen in elkaar en ook kritische vragen stellen, in plaats te blijven rusten in vooroordelen en aannames. Een stad wordt naar mijn mening mooier met een grote verscheidenheid aan inwoners met allerlei achtergronden, culturen en levenstijlen. Dat betekent niet dat je elkaar niet mag aanspreken op wederzijds rechten en plichten. Want uiteindelijk zullen we het toch samen moeten doen. Hoe zeer onze Geert bevolkingsgroepen ook tegen elkaar wil opzetten, in Maastricht gaat hem dat wat mij betreft absoluut niet lukken.