Geacht college,

De Nederlandse staat moet in 2020 de uitstoot van broeikasgassen met 25% hebben gereduceerd ten opzichte van 1990. Dat heeft de rechtbank in Den Haag bepaald naar aanleiding van de “klimaatzaak” die door Urgenda tegen de staat is aangespannen.

Volgens de rechtbank zijn geformuleerde doelstellingen niet vrijblijvend en heeft de staat een zorgplicht voor de bescherming en de verbetering van het leefmilieu.

 

Maastricht heeft een ambitie om in 2030 klimaatneutraal te zijn. De rechtbank heeft vandaag het belang van een sterke klimaatambitie onderstreept. Belangrijker nog: de rechtbank stelt dat de staat de plicht heeft om in 2020 de uitstoot van CO2 minimaal 25% lager te doen zijn dan de uitstoot in het jaar 1990. Feit is dat de uitstoot van CO2 sinds 1990 niet is gereduceerd, maar juist is toegenomen.

GroenLinks ziet in de uitspraak van de rechtbank een stevige ondersteuning van de ambitie van Maastricht, geformuleerd in het coalitieakkoord, om een prioriteit te maken van het verbeteren van de luchtkwaliteit en het behalen van onze klimaatdoelstellingen in de stad. Recente publicatie van de planvorming rond het platform “Cool” over een lokaal energie akkoord zijn structurele stappen in de goede richting. Een duidelijke kwantificering  van het lokale energie akkoord is echter nog niet beschikbaar. Daarom kan GroenLinks niet overzien of de huidige ontwikkelingen voldoende zullen blijken te zijn om lokaal en landelijk geformuleerde doelstellingen op tijd en in voldoende omvang te realiseren.

Graag ziet GroenLinks van het college een uitgebreide reactie op de gerechtelijke uitspraak met daarin opgenomen wat in de ogen van het college de consequenties zijn voor Maastricht. Hierin wil GroenLinks in ieder geval de volgende vragen beantwoord hebben.

  1. Onderschrijft het college de noodzaak tot het ontwikkelen van nieuwe initiatieven om de luchtkwaliteit in de stad verder te verbeteren?
  2. Bieden de programma's die nu worden ingezet voldoende uitzicht op daadwerkelijke realisatie van de landelijk geformuleerde doelstelling (in 2020 minimaal 25% minder CO2 uitstoot ten opzichte van 1990) en de lokaal geformuleerde doelstelling (Maastricht klimaat neutraal in 2030)?
  3. Wat is de huidige stand van zaken met betrekking tot het verminderen van de CO2 uitstoot in de stad ten opzichte van 1990?
  4. Ziet het College aanleiding in de gerechtelijke uitspraak om met de landelijke overheid in overleg te gaan over verdergaande samenwerking met die landelijke overheid en verdergaande facilitering door die landelijke overheid bij het ontwikkelen van initiatieven in dezen?
  5. Kan het college aangeven welke stappen zij van plan is te zetten om ook op het grondgebied van Maastricht te komen tot grootschaliger winning van “groene energie”, zoals energie uit wind, water, biomassa en restwarmte uit de industrie? Hoe verhoudt deze planvorming zich inhoudelijk en qua planning in de tijd met het provinciaal beleid in dezen?
  6. Is het College bereid met de raad in gesprek te gaan over het realiseren van een versnellingsagenda inzake “Maastricht klimaatneutraal in 2030”?

De fractie van GroenLinks ziet uw antwoorden graag tegemoet.

Met vriendelijke groet,

Coen van der Gugten ,Raadslid voor GroenLinks in Maastricht.