GroenLinks organiseert regelmatig debatten over actuele onderwerpen. Op 5 maart was het weer zover, dit keer een stadsdebat over de leefbaarheid van de Maastrichtse binnenstad. Tijdens dit debat vroeg een vertegenwoordiger van een buurtplatform zich hardop af: "waar is de gemeenteraad toch als we ze nodig hebben?". Een aanwezig raadslid van het CDA reageerde emotioneel dat hij zich te barsten werkt en niet begreep waar de mevrouw van het buurtplatform het toch over had. Een typisch geval van de kloof tussen burger en politiek.

Bij elk debat dat GroenLinks organiseert, valt mij weer op hoe ontzettend de deelnemers en bezoekers van de debatten dat waarderen. Elke keer weer spreken mensen mij aan dat ze het zo fijn vinden dat ze hun ei kwijt kunnen. Als raadslid vraag je je dan soms af, u kunt toch komen inspreken bij een commissievergadering, of een e-mail sturen of de telefoon grijpen en mij alles meegeven wat u op uw lever hebt? Maar het is mij inmiddels wel duidelijk dat het zo niet werkt. De instrumenten waar de gemeenteraad zo aan gewend is, geeft slechts een beperkt aantal burgers het gevoel dat ze gehoord worden of dat er naar ze geluisterd wordt. Een GroenLinks-debat wordt door sommigen als meer waardevol beschouwd dan de mogelijkheden die de gemeenteraad nu biedt. Veel burgers willen niet in drie minuten de raadscommissie toespreken, zij willen het gesprek aangaan met de gemeenteraad. Veel inwoners van Maastricht houden het na een bezoek aan een gemeenteraadsvergadering vanaf de publieke tribune voor gezien: "Die poppenkast begrijp ik niet en sterker nog, die wil ik niet begrijpen!"

De GroenLinks-fractieleden bezoeken regelmatig vergaderingen van buurtplatforms of brengen werkbezoeken. Het onderwerp dat altijd met stip op één staat is: er wordt niet naar ons geluisterd! Vorig jaar hebben wij 10 Gouden Regels voor inspraak en participatie opgesteld en aangeboden aan wethouder Luc Winants. 10 regels om burgers open, eerlijk en duidelijk te betrekken bij besluitvorming. Maar los daarvan is dus heel duidelijk dat inwoners, buurtplatforms en belangenorganisaties simpelweg het gesprek willen aangaan met de gemeenteraad en vertrouwen willen hebben in hun volksvertegenwoordigers. Kortom, de burgers van onze stad willen hun ei kwijt bij de gekozen volksvertegenwoordigers en erop vertrouwen dat hun belangen en de belangen van de stad gediend worden. Het is aan de politiek om signalen uit de maatschappij een plek te laten krijgen in de raadszaal, het is aan de gemeenteraad het college aan het werk te zetten om problemen op te lossen, het is aan de raadsleden het algemeen belang van onze stad te dienen. En dat algemeen belang wordt bepaald in de politieke discussie in de raadszaal, in de volledige openbaarheid, niet achter de schermen en met alle politieke verschillen die daarbij horen.

Laten we dat als politiek goed in onze oren knopen als we straks onze nota integriteit gaan vaststellen.

Gerdo van Grootheest