Dualititeit en autobereikbaarheid. Twee woorden die op elkaar rijmen, maar daarmee houdt de vergelijkenis ongeveer wel op. Althans zo op het eerste gezicht. Voor wie de interne Maastrichtse politieke beslommeringen echter op de voet volgt zal er bij het horen van deze woorden wellicht toch een lichtje gaan branden. Ik zal mij nader verklaren.
De Vrijthofgarage heeft zijn langste tijd gehad. Jarenlang achterstallig onderhoud heeft zijn tol betaalt. Of beter gezegd, zal zijn tol gaan betalen. Immers, de gemeente, als eigenaar verantwoordelijk voor dat onderhoud, dient haar 50-jarig huurcontract met Q-park na te komen. En dus, u voelt hem al, zit de gemeente in een stevige wurggreep. Wil zij vrijheid van handelen hebben dan zal zij het nog voor meer dan 20 jaar lopende huurcontract moeten openbreken en afkopen: bijbehorend kostenplaatje bijna 20 miljoen euro (en dat is nog exclusief de realisatie van vervangende parkeergelegenheid elders). Na vele stevige discussieronden in het college is uiteindelijk voor een andere lijn gekozen: In gezamenlijke financiële verantwoordelijkheid met Q-park kiezen voor nieuwbouw van een kleinere garage, mét volwaardige fietsenstalling, mét een ingang nabij het postkantoor, mét een interne oplossing voor de wachtrij-problemen en mét een definitieve knip voor het autoverkeer langs de terrassenzijde. Maar… ook met een looptijd van 30 jaar. Kortom een stevig dilemma tussen harde financiële overwegingen en principiële autoluwe uitgangspunten.
Komende week (29 oktober) staat het voorstel op de raadsagenda. Uw wethouder heeft reeds in collegeverband weloverwogen gekozen. De raadsfracties wikken en wegen. En mogelijk kiest GroenLinks daarbij wellicht een andere weg en gaat zij op dit zware dossier een keer echt duaal. Geen gegeven om bij voorbaat trots op te zijn, wel een gegeven dat, mits volwaardig onderbouwd, recht doet aan het geschetste dilemma en de afwegingen die daarbij spelen. De coalitiepartners lijken daar bij voorbaat veel moeite mee te hebben. Maar laten we wel wezen: het garanderen van de bezoekersfunctie van de Vrijthofgarage tot 2006 (conform het coalitieprogramma) biedt volop ruimte voor discussie rond bovenstaand dilemma. Voor de snelle rekenaar: precies 26 jaar.
Wim Hazeu