5 september 2005. Pas weer 3 weken bezig maar de vakantie lijkt alweer eeuwen geleden. Gelukkig dat een heerlijk weer het zomers gemoed er nog goed inhoudt.

De septembermaand is traditiegetrouw een drukke maand: veel verenigingen en instellingen nemen de nazomer te baat om op allerlei terreinen nog hun kunsten te vertonen.  En dus is september ook buiten de vaste werktijden een drukke periode voor het stadsbestuur. Afgelopen weekend me met veel genoegen in het feestgedruis gestort. En niet zonder reden: 2 totaal verschillende projecten uit mijn portefeuille vierden beiden een nieuwe mijlpaal.  Zaterdag met collega Hoogma tijdens het Manjefieke Malberg weekend op feestelijke wijze de nieuwe sportkantine op sportpark West geopend. En dat nog wel in een American football-outfit. Ja, zo maak je nog eens wat mee. Maar ik moet zeggen: het zat best lekker.  Naast het inmiddels al geopende bedrijvencentrum voor startende ondernemers is de sportkantine een nieuwe mijlpaal in de realisatie van het buurtontwikkelingsplan Malberg.  Tevens hebben we de start van het tweede woningbouwproject gevierd. Wat dat betreft gaat Malberg nu echt de veranderingen merken en worden de contouren van Manjefiek Malberg nu echt zichtbaar. Mooi om te zien en van de mensen zelf te horen dat het geloof in een Manjefiek Malberg ook bij de Malbergers zelf nu echt begint te leven.

Als verantwoordelijk wethouder voor het cultureel erfgoed op zondag ook de stralende opening van het Kruisherenhotel bijgewoond. Andere wereld, andere mensen, maar óók een project waar ik met gepaste trots op terugkijk. Dankzij een stevig partikulier initiatief en de inzet van verschillende overheden hebben kerk en klooster na vele jaren leegstand eindelijk weer een nieuwe toekomst, een toekomst die verder verval van het complex voorkomt.  Wat dat betreft liggen er echter in monumentaal Maastricht nog een fors aantal opgaven. Richting rijk, en meer specifiek staatssecretaris Van der Laan, probeer ik dan ook meer steun te verwerven voor de financiering van dat vraagstuk. Wie weet gaat dat lukken, zeker als we ook onze inspanningen kunnen laten zien. Gelukkig staat wat dat betreft ook de Dominicanerkerk inmiddels in de steigers en zijn we bovendien hard op weg om ook de Lambertuskerk weer een nieuwe toekomst te geven. Wat dat betreft is de stad qua monumentenzorg inmiddels volop in beweging. Gelukkig maar.

Wim Hazeu