English below

GroenLinks vindt dat:

 

  • er bijzondere bijstand voor minima tot 110% van het Sociaal Minimum moet zijn;
  • er bijdrages aan de fondsen Leergeld, Jeugdsportfonds en Jeugd Cultuurfonds moeten zijn;
  • er goede contacten met particuliere fondsen opgebouwd en uitgebreid moeten worden om concrete nood te lenigen;
  • in de schuldhulpverlening meer maatwerk toegepast moet worden;
  • preventieve projecten zoals No Credit Game die jongeren bewust moet maken van de risico’s van schulden uitgebreid moeten worden;
  • samenwerkingsafspraken tussen gemeente, corporaties, energieleveranciers, werkgevers en hulpverleners gemaakt moeten worden om bij risico-situaties snel in te kunnen ingrijpen;
  • er laagdrempelige ondersteuning moet zijn bij het aanvragen van allerlei voorzieningen, toelages en regelingen. Dat kan via budgetkringen, schuldhulpmaatjes, de wijkservicepunten, het klapperproject etc.

Maar er kan nog meer; de ernstige crisis ligt achter ons en allerlei vormen van nieuwe bedrijvigheid, zowel in nieuwe (maak)industrie als ICT-bedrijfjes maar ook in de zorg maken dat er kansen liggen, ook in gezinnen die al generaties lang op een minimumniveau leven.

GroenLinks wil dat:

  • juist mensen in armoede toegerust worden om de arbeidsmarkt te betreden, door scholing en opleiding, door eigen talenten te leren zien, door hulp bij sollicitaties, door een eigen buddy bij de Sociale Dienst;
  • in de schuldenaanpak, of die nu van de gemeente of van de Kredietbank komt, stressreductie als eerste moet aangepakt worden, alvorens over de rest van het traject te spreken;
  •  ‘’Wat kan wel” de leidraad is bij beslissingen. Maastricht zoekt de randen van de regelgeving op door creatief en innovatief te zijn;
  • Maastricht meer ruimte geeft aan schuldhulpverleners om maatwerk te leveren bijvoorbeeld via een bureaucratievrij budget;
  • de mogelijkheden van een fonds voor het opkopen van schulden wordt onderzocht waarin ook andere betrokken maatschappelijke partijen deelnemen;
  • laaggeletterdheid wordt tegengegaan. Dat geeft meer regie, kansen op participatie en werk. Initiatieven zoals het taalhuis juichen we toe;
  • alle informatie van de gemeente (folders, brochures) is opgesteld in makkelijk te begrijpen Nederlands.

 

GroenLinks brengt laaggeletterdheid onder de aandacht. Zo zijn we, in antwoorden op onze vragen in de monitoring van het sociale domein, blij te horen dat de afdeling Sociale Zaken van de Gemeente Maastricht, steeds meer overschakelt op communicatie in Nederlands op A2 niveau. We erkennen zodoende dat er een relatie is tussen laaggeletterdheid en armoede, en vinden het dus een vanzelfsprekendheid dat informatie op een zo eenvoudig mogelijke manier wordt verspreid. Hier zullen we ons voor blijven inzetten.

Al met al wil GroenLinks de komende periode een trendbreuk in het aantal huishoudens in armoede zien. In 2016 leefden in Maastricht 16,1% van de gezinnen met een inkomen onder de 110% van het Sociaal Minimum, in Nederland was dat percentage 12,1%. Gezinnen met kinderen in de armoede verdienen de absolute prioriteit. Ieder kind dat in armoede opgroeit, is er wat GroenLinks betreft één te veel.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Active and generous against poverty

Poverty has become a structural phenomenon in Maastricht and that is unacceptable. Maastricht therefore actively pursues an active and generous anti-poverty policy with the full support of GroenLinks.

GroenLinks believes that:

  • there must be a special assistance for minimums up to 110% of the Social Minimum;
  • there must be contributions to the Leer geld, Jeugdsportfonds and Jeugd Cultuurfonds funds;
  • good contacts with private funds must be made and expanded to meet specific needs;
  • more customization and tailor-made solutions must be applied in debt assistance
  • preventive projects such as No Credit Game that make young people aware of the risks of debt should be expanded;
  • cooperation agreements between the municipality, corporations, energy suppliers, employers and care providers must be made in order to be able to intervene quickly in case of risk situations.
  • there must be low-threshold support when applying for all kinds of facilities, allowances and schemes. This can be done through budget circles, debt counsellors, district service points, the klapper project, etc.
  • But there is more that can be dome; the serious crisis is behind us and all sorts of activities, both in new (manufacturing) industry and ICT companies, but also in health care that create more opportunities, also in families that have been living at a minimum level for generations.

GroenLinks wants:

  • especially people in poverty get equipped to enter the labour market, through education and training, by learning to see their own talents, through assistance with job applications, by having their own buddy at the Social service;
  • in the debt approach, whether it comes from the municipality or from the Kredietbank, stress reduction must be tackled first, before talking about the rest of the process;
  • ''What can be done'' to be the guideline for decisions. Maastricht seeks the raw edges of the regulations by being creative and innovative;
  • Maastricht to give more room to debt counsellors to deliver customization, for example through a bureaucratic-free budget;
  • the possibilities of a debt collection fund to be researched in which other involved parties also participate;
  • low literacy to be prevented. That gives more direction, opportunities for participation and work. We welcome initiatives such as the language house (taalhuis);
  • all information from the municipality (leaflets, brochures) is drawn up in easy to understand Dutch.

GroenLinks draws attention to low literacy. For example, in answers to our questions on monitoring of the social domain, we are pleased to hear that the Social Affairs department of the Municipality of Maastricht is increasingly switching to communication in Dutch at A2 level. We therefore recognize that there is a relationship between low literacy and poverty, and thus find it something that can be taken for granted that information is disseminated as simply as possible. We will continue to dedicate ourselves to this.
All in all, GroenLinks wants to see a trend break in the number of households that are in poverty in the upcoming period. In 2016, 16,1% of households  were living with an income below 110% of the Social Minimum, while in the Netherlands this percentage was 12,1%. Families with children in poverty deserve absolute priority. Every child that grows up in poverty is one too many.